Materiële getuigenissen

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn vele Joodse families naar kampen gedeporteerd. Ze zijn vermoord en hun huizen zijn onteigend. Hun bezittingen werden in beslag genomen en verkocht. Bij terugkeer na de oorlog waren hun huizen gebombardeerd of woonden er andere families. In Doetinchem zijn zo’n 125 van de 180 gedeporteerden niet teruggekeerd.

Dit theelicht is geschonken aan de heer Banning. Na de oorlog ondersteunde hij in Nijmegen de mensen die de kampen hadden overleefd en die terugkeerden. Hij hielp waar hij kon in het terugkrijgen van de onteigende bezittingen. De Joodse gemeenschap schonk dit koperen theelicht aan hem persoonlijk, als dank. In het koper van het theelicht in Amsterdamse School-stijl is een davidster te zien, een algemeen symbool voor het jodendom in en na de negentiende eeuw.

Zijn kleindochter erfde het later van hem. Zij is iemand die graag objecten brengt waar ze op hun plek zijn en zorgvuldig naar bestemmingen zoekt. Het Stadsmuseum Doetinchem is gevestigd in Het Oude Postkantoor, een Rijksmonument Amsterdamse School.

Daarom besloot de kleindochter, een vrijwilliger bij het Stadsmuseum, dat het theelicht goed in de stijlkamer van het museum past.

Deze voormalige huiskamer van de directeur van het postkantoor is ingericht in de stijl van het pand.

Zo is het object met een omweg als schenking in het museum terechtgekomen. Het theelicht is van betekenis voor het vertellen van de persoonlijke verhalen uit de Tweede Wereldoorlog. Het Stadsmuseum Doetinchem legt getuigenissen van overlevenden van de Tweede Wereldoorlog vast en deelt dit in presentaties, exposities en teksten. Dit theelicht is gemusealiseerd, omdat het een materiële getuigenis is van een geschiedenis die we nooit mogen vergeten.

Charlotte van Dijk
Collectiemanager Stadsmuseum Doetinchem